Samen met deze muzikale levenslustige kunstenaar, die inmiddels al weer dertien jaar dakloos in de asfalt jungle van Amsterdam zijn leven leeft, ga ik wat leuks ondernemen! hij heeft mij gevraagd of ik zijn gedichten op muziek wil zetten en deze wil zingen. Wij kennen elkaar een aantal jaren vanuit het inloophuis en sinds kort komt hij ons ook helpen koken op de dinsdag. En als al het eten aan het einde van de middag weer is bereid, nemen wij onze plaats achter in de tuin met onze gitaren. tussen het creëren door geeft hij mij les in rifjes spelen op de gitaar, "want" zegt hij, "het is belangrijk dat je het niveau van gitaarspelen brengt naar het niveau van je stem!" Zodra we een lied af hebben gaan we jullie ervan laten meegenieten op deze site! Wordt vervolgd

Vaak pak ik in het inloophuis mijn gitaar erbij en zing ik voor de mensen die hier als gast komen. Laatst kwam één van de jongens die dakloos is speciaal naar me toe om te vragen of ik, voordat hij naar het ziekenhuis ging, nog dat speciale lied voor hem wilde zingen "Shallow". Ik ging bij hem zitten en zong voor hem dit lied, ik geniet er zo van als ik dan ook echt zie dat het binnenkomt en ik hem hiermee op dat moment een bemoediging kan geven. Maar ook momenten van jammen met elkaar zijn er. Hieronder kun je even meegenieten van zo'n moment. Ik zing hier één van mijn eigen liedjes die ik in Thailand heb geschreven. 

Graag deel ik met jullie deze update die P'Fon mij stuurde. P'Fon is mijn vriendin in Thailand met wie ik intens heb samengewerkt toen ik daar woonde. Ze vertelt hoe ze de afgelopen week weer voedsel kon uitdelen in Pattaya en de armen heeft bezocht met haar team in dorpen. Door jullie hulp en steun kan ik P'Fon nog steeds elke maand geld sturen om dit werk te kunnen doen en ik deel dan ook graag de blije glimlach die jullie hiermee op vele gezichten hebben gebracht. #farawayyetclosetomyheart

Ik deel hier 2  artikelen die zijn verschenen in Revive en gaan over mijn ontmoeting met John Horsz die in een euthanasietraject zat ... totdat hij Jezus leerde kennen! Echt een bijzonder verhaal, wat me erg heeft geraakt. 

Vroeger zong onze moeder ons s’morgens al wakker met haar mooie gezangen tijdens het huishouden. Psalmen die ik leerde tijdens de kerkdiensten, liedjes om het kampvuur, samen met mijn zus “I Will survive” zingen op elke bruiloft en spontaan geïmproviseerde liedjes in mijn werk met gedragsmoeilijke meervoudig gehandicapte kinderen.

In een wereld waar de muren van onrechtvaardigheid soms lijken te spreken, kan muziek een onverwachte brug slaan.  Dit werd duidelijk toen wij als koor een gevangenis binnen mochten komen om samen te zingen en de mensen daar te ontmoeten.

In de drukte van het stadsleven blijven sommige stemmen ongehoord, verborgen onder lagen van beton en haast. Maar soms vindt de kunst een manier om die stemmen te laten klinken, om hun verhalen te omarmen en ze te verheffen tot iets bijzonders.